 |
| Fot. Muzeum Miasta Zgierza |
Ulica Długa - od blisko 200 lat główna oś urbanistyczna Zgierza.
Narodziła się na wiosnę 1821 r., w związku z tzw. umową zgierską. Miała
połączyć Stary Rynek z nową osadą fabryczną, której centrum był Nowy Rynek.
Połączenie obu rynków zajęło ponad rok. Pierwszym problemem był dom Ignacego Wałęsy (Wałęsińskiego), znajdujący się na północno-wschodnim rogu Starego Rynku. Właścicielowi wypłacono odszkodowanie za zburzenie budynku, które miało nastąpić w ciągu kilku miesięcy. Drugim kłopotem dla budowniczych były dwie odnogi rzeki Bzury, przecinające nowo powstającą ulicę. Zaprojektowano wówczas dwa mostki na odcinku do ul. Nadbłotnej. Budowę ul. Długiej zakończono na przełomie maja i czerwca 1822 r.
Jako pierwsza ulica w mieście, Długa otrzymała w latach 1832-34 bruk i chodniki. W 1852 r. pojawiły się na niej latarnie olejowe, które pół wieku później zamieniły się w naftowe, a następnie w elektryczne. Przy ul. Długiej powstał kompleks mieszkalno-fabryczny. Ostatnią "zgierską" przecznicą Długiej była ul. Wesoła (dziś ul. R. Mielczarskiego). Dalej droga zwana była szosą warszawską.
Mostki na ul. Długiej zniknęły dopiero w latach 30. XX wieku - wcześniej kilkukrotnie Bzura zalewała okoliczne posesje. Zlikwidowano drugą odnogę rzeki, a pod miastem zbudowano kanał rozpoczynający się przy stawie, a kończący się za ul. Łódzką.
W ramach ciekawostek dotyczących początkowego odcinka ul. Długiej należy wspomnieć o jatkach handlowych. Powstały one pod koniec XIX wieku. Był to budynek komunalny, w którym można było wynająć "powierzchnię handlową". Jatki zniszczono w czasie II wojny światowej, gdy tworzono szeroką arterię komunikacyjną w centrum miasta.
Połączenie obu rynków zajęło ponad rok. Pierwszym problemem był dom Ignacego Wałęsy (Wałęsińskiego), znajdujący się na północno-wschodnim rogu Starego Rynku. Właścicielowi wypłacono odszkodowanie za zburzenie budynku, które miało nastąpić w ciągu kilku miesięcy. Drugim kłopotem dla budowniczych były dwie odnogi rzeki Bzury, przecinające nowo powstającą ulicę. Zaprojektowano wówczas dwa mostki na odcinku do ul. Nadbłotnej. Budowę ul. Długiej zakończono na przełomie maja i czerwca 1822 r.
Jako pierwsza ulica w mieście, Długa otrzymała w latach 1832-34 bruk i chodniki. W 1852 r. pojawiły się na niej latarnie olejowe, które pół wieku później zamieniły się w naftowe, a następnie w elektryczne. Przy ul. Długiej powstał kompleks mieszkalno-fabryczny. Ostatnią "zgierską" przecznicą Długiej była ul. Wesoła (dziś ul. R. Mielczarskiego). Dalej droga zwana była szosą warszawską.
Mostki na ul. Długiej zniknęły dopiero w latach 30. XX wieku - wcześniej kilkukrotnie Bzura zalewała okoliczne posesje. Zlikwidowano drugą odnogę rzeki, a pod miastem zbudowano kanał rozpoczynający się przy stawie, a kończący się za ul. Łódzką.
W ramach ciekawostek dotyczących początkowego odcinka ul. Długiej należy wspomnieć o jatkach handlowych. Powstały one pod koniec XIX wieku. Był to budynek komunalny, w którym można było wynająć "powierzchnię handlową". Jatki zniszczono w czasie II wojny światowej, gdy tworzono szeroką arterię komunikacyjną w centrum miasta.
Ulica Długa w Zgierzu
Reviewed by zgierzmoimmiastem
on
10:48:00
Rating:
Reviewed by zgierzmoimmiastem
on
10:48:00
Rating:
Brak komentarzy: