Co z Parkiem Przemysłowym "Boruta"?

W maju radni rozmawiali o dalszym funkcjonowaniu Parku Przemysłowego "Boruta". Umowa wygasa z dniem 31 grudnia br. Jest pat, bo przedsiębiorcy nie chcą dalej współpracować z Miastem. Rozmowy nie przynoszą rozwiązania. Ostatecznością będzie rozwiązanie Parku i w związku z tym utrata prestiżu przez Miasto Zgierz.





Czym jest Park Przemysłowy "Boruta"?

Został utworzony na podstawie umowy z dnia 8 maja 2004 r. między Gminą Miastem Zgierz, Politechniką Łódzką, Uniwersytetem Łódzkim, Instytutem Barwników i Produktów Organicznych, Awangardą, Zakładem Utylizacji Odpadów MALEX, Mazowiecką Spółką Gazownictwa Sp. z o.o., Colex Sp z o.o., MPGK Sp. z o.o.
Specjalne strefy ekonomiczne to wydzielone administracyjnie obszary Polski, gdzie inwestorzy mogą prowadzić działalność gospodarczą na preferencyjnych warunkach np. zwolnienia z podatku dochodowego.  Celem jest wsparcie i przyśpieszenie rozwoju regionów poprzez przyciąganie nowych inwestycji i promocję tworzenia miejsc pracy. W Polsce jest 14 takowych. Zgierski "Park..." działa w Łódzkiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej.

Co dalej z PP "Boruta"?

Jego celem było wykorzystanie terenów po dawnych Zakładach Przemysłu Barwników Boruta S.A., by rozwijać gospodarkę Zgierza i regionu. Pierwsze rozmowy na temat przyszłości Parku odbyły się w 2012 roku. Miasto przedstawiło koncepcję stowarzyszenia. Niestety z powodu braku jednolitości i wyraźnej koncepcji dalsze konsultacje stały się niemożliwe. W październiku ubiegłego roku Prezes MPGK Sp. z o.o., które zarządza Parkiem poprosił o wznowienie rozmów. Prezydent Staniszewski odpowiedział, że oczekuje propozycji ze strony członków podtrzymując gotowość i otwartość na rozwiązanie problemu. Niestety przedsiębiorcy nie wiedzą jaką formę współpracy, by sobie życzyli.

Rzeczywistość PP "Boruty".

Składki płacą tylko dwie firmy. Na wspólnym koncie jest nieco powyżej 20 tys. zł. Przedsiębiorcy, którzy funkcjonują na tym terenie są rozczarowani. Praktycznie nie mają żadnych korzyści z faktu istnienia Parku.  W innych miejscowościach po przemianach ustrojowych samorządy dostawały obszary po państwowych zakładach i ich nie rozprzedawały. W Zgierzu większość została sprywatyzowana co uniemożliwia szybki rozwój Miasta, które nie dysponuje wieloma terenami inwestycyjnymi, a jeśli takowe są, to zdecydowanie za małe. Infrastruktura i komunikacja pozostawia wiele do życzenia. Podczas ubiegłorocznego remontu ul. Konstantynowskiej, objazd ulicami Parku był niebezpieczny z powodu dziur. Brakuje również linii autobusowej, która by umożliwiała dojazd do zakładów położonych w głąb Parku.
Prestiż Zgierza polega tylko na samym fakcie istnienia takiego Parku. Lata zaniedbań spowodowały, że najlepsze tereny na budowę dużych zakładów są nieatrakcyjne i niewykorzystane. Pozostaje mieć nadzieję, że po wakacjach przedsiębiorcy i władze Zgierza dojdą do porozumienia.